ලෝක මව්වරුන්ගේ දිනය …?

මැයි  මස  13  වෙනිදා  ලෝක  මව්වරුන්ගේ  දිනය  සමරනු  ලැබුවා.

අම්මා  යනු  සෑම  දිනෙකම  සැමරිය  යුතු  කෙනෙකි.

අම්මාවරුනේ  අම්මාවරුනේ  සම්මාසම්බුදු  අම්මාවරුනේ

දරුවන්ගේ  දුක්  කඳුළු දකින  දා

සුරලොව  සිට  අත  පා

ඒ  කඳුලැලි  පිසිනා

අම්මාවරුනේ…

මෙලොව  අපට  දකින්නට  ලැබුනේ   අම්මාවරුන්  සිටි  බැවිනි.

කවදාවත්  වෙනස්  නොවන  ආදරයක්  ලැබෙන්නේ  අම්මාගෙන්ම  පමණි.

දිනේ  පටන්  මා        උපන්න

මව් විඳි  දුක්  බැහැ      කියන්න

දොහොත්  මුදුන්  තබා  මෙන්න

වඳිමි  මව්නි  පින්           ලබන්න

බෞද්ධ  අප  රටෙහිත්   වැඩිහිටි  නිවාස  තුල  අසහනයෙන්  දුක්ඛිත  ජීවිත  ගෙවන  මව්වරුන්  සිටිති.

තමන්  සතු  සියළුම  දේපල  දරුවන්ට  දී  මහමඟ  දුක්ඛිත  ජීවිත  ගෙවන  මව්වරුන්ද  සිටිති.

අඬන  කලට  මා   නලවා

ආදරයෙන්  නිදි     කෙරුවා

කැත  කුණු  මගෙ  අතගෑවා

මව්තුමි  ඔබ  බුදු          වේවා

තම  දරුවන්  වෙනුවෙන්  ඕනෑම  කැප  කිරීමක්  කල  හැකි  මෙලොව  සිටින  එකම  පුද්ගලයා  අම්මා ය.

මුළු  ලෝකයම  ප්‍රතික්ෂේප  කලද,  තම  දරුවාගේ  කුමන  හෝ  වරදක්  තිබුනත්,  තම  දරුවා  ප්‍රතික්ෂේප  නොකරන  එකම  පුද්ගලයා  අම්මා ය.

නපුරු  වෙන්න  එපා  කියල  නපුරු  නොවී  කීවා

දරුණු  වෙන්න  එපා  කියල  දරුණු  නොවී  කීවා

මා……ආදර  මගෙ  අම්මා

මා……ආදර  මගෙ  අම්මා

ඇගෙ  ආදර  ලේ  කිරි  මම  රස  කර  කර  බිව්වා

මගෙ  ලෝකය  මගෙ  විශ්වය  ගෙදර  බුදුන්  අම්මා

මා…..ආදර  මගෙ  අම්මා

මා….ආදර  මගෙ  අම්මා

කඳුළු  බිංදු  හංගා  මට  සුර  සැප  දුන්නා

රස  මසවුළු  මට  දීලා  ඇය  නොකාම  උන්නා

දරු  සෙනෙහස හින්දා  අපමණ  දුක්  වින්ඳා

දුක්   කරදර  ඇය  විඳගෙන  මට  සුවයම  දුන්නා

මා….ආදර  මගෙ  අම්මා

යන  එන  තැන  විමසා  මා  පසුපස  උන්නා

හිත  රිදුනම  හිස  අතගා  දුක්  ගින්දර  නිව්වා

නිවැරැදි  මඟ  පෙන්වා  ගුරුහරුකම්  දුන්නා

ඔබට  තියෙන  ණය  ගෙවන්න  සසරම  මදි  අම්මා

මා….ආදර  මගෙ  අම්මා

නපුරු  වෙන්න  එපා  කියල  නපුරු  නොවී  කීවා

දරුණු  වෙන්න  එපා  කියල  දරුණු  නොවී  කීවා

මා…..ආදර  මගෙ  අම්මා

ඇගෙ  ආදර  ලේ  කිරි  මම  රස  කර  කර  බිව්වා

මගෙ  ලෝකය  මගෙ  විශ්වය  ගෙදර  බුදුන්  අම්මා

මා…..ආදර  මගෙ  අම්මා

මා….. ආදර  මගෙ  අම්මා

අම්මාවරුන්  නැතිදාට  මෙලොවෙහි  පැවැත්මත්  නැති  වේවි.

වැඩිහිටි  නිවාස  තුල,  මහ මඟ  මව්වරුන්  දමා  නොයන්න.

දරුවන්ගේ  දුක්  කඳුළු  දකින  විට, සුරලොව  සිටියත්   ඒ  කඳුළු  පිසිනා,  ඒ  මව්වරුන්ගේ  දෑසට  මෙලොවෙහිදී  කඳුලක්  නොනැඟෙන්නට  අපි  කටයුතු  කරමු.

තම  දරුවන්  කෙරෙහි  මෙත්තා,  කරුණා,  මුදිතා,  උපේක්ෂා  යන  සතර  බුහ්මවිහරණයෙන්  කටයුතු  කරන,  ගෙදර  බුදුන්  නමින්  හැඳින්වෙන්නේ  අම්මා ය.

මෙලොව  සිටින  එකම  දෙව්  පෙඹර  මව  තමයි.

දොහොත්  මුදුන්  තබා  මෙන්න

වඳිමි  අම්මෙ  පින්  ලබන්න.

 

Filed under නොතේරු | Comment (0)