උපතක් සමරන විපතක්

ඇත්ත ඇති සැටියෙන්ම දැක්කේ අප මහ බුදුපියාණන්වහන්සේමයි.

ඉපදීම දුකක් බව දේශනා කළත් අපට ඉපදීම  මහත් වූ සතුටකි.

මනුෂ්‍යයෙක් විදියට ඉපදීම මහත්ම පිනක් නිසා උපන්දිනය සැමරිය යුතුමයි.

එහෙත් උපන්දිනයක් සැමරීමේදී බොහෝ ලෙස පින් රැස් වෙන විදියටම කළ යුතුයි යනු මගේ හැඟීමයි.

බුදුරජාණන්වහන්සේගේ උපන්දිනය සමරන වෙසක් පෝදා කිසිම සත්ව ඝාතනයක් සිදු නොවන්නට සියළුම නියම බෞද්ධයෝ  කටයුතු කරති.

බුදුරජාණන්වහන්සේගේ ධර්මය අනුගමනය කළ යුතු බැවිනි.

එහෙත් මහත් කණගාටුවට කරුණක් වෙන්නේ අනෙක් ශාස්තෲන්වහන්සේලාගේ උපන්දිනය සමරන දින වලදී සත්ව ඝාතනය වෙනත් දිනවලටත් වඩා බහුලවම කරන  බැවිනි.

” සැමටම ප්‍රේම කරන්න”  ” කිව් ශාස්තෲන්වහන්සේ ඔහුගේ උපන්දිනය සමරන දවසට මෙපමණ සතුන් ඝාතනය කරන්න කියා ඇත්දැයි සිතා ගැනීමටත් අපහසුයි.

පසු කාලේදී ඇති වූ වෙනත් පූජකවරුන්ගේ අදහස්ද මේවා කියා සිතෙනවා.

කෙනෙකුගේ උපතක් සමරන්න  තවත් කොටසකගේ විපතක් යොදා ගැනීම සාධාරණද?

බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයට අනුව තමන් උපමාවට ගෙන තමන් අකමැති කිසිම දෙයක් අනුන්ටද නොකර සිටීමට හැකි මානසිකත්වයක් ආගම් භේදයකින් තොරව සෑම මනුෂ්‍යයෙක් තුලම ඇති වේවා කියා දෙසැම්බර් 25 වෙනි  නත්තල් දා මගේ පැතුමයි.

 

 

Filed under නොතේරු | Comment (0)